(continued from previous page)
204
uilig go léír bás bhí greasan bheag amháin déanta
ag sinidh, a bhí aici fa choinne culaith bhainn a
deanamh de sheonaidh, agus cótha bán duithe fhéin
agus sin a rabh acu.
"Gidhche amháin, thainig oidhche mhilltinneach báirtigh.
mar bhéad oidhche Shathairt ’scuaidh thart ann, agus
chuaidh sinidh bhoct go dtí ’n doras súl ma
deachaidh siad i lighe, agus bhí cloc mór taobh
thall do’n doras.
"Bhal a sheonaidh, deir si, chaillfear a’ chloch
mhór sin amuigh anocht, deir si.
Caidhé tá teacht ort a mhálaidhg" deir seonaidh
"s gabh mluighe.
ó, ta fios, again, goidé tá mé rádh " deir sé
"Mo mhathair mhór atá ’sa’ chloic mhóir, agus
caillfear anocht i. Acth ní chaillfear" dóir sé
Shioidhaidh uair a chuindaigh mo mathair mhór eise
deir sé, agus cumhdóchaidh mise i ’nocht, gabhail
isteach agus a’ tabhairt léithe ’n gréasain agus
’a chur ar a’ chloic móir.
"bheidh mioghréasan arsiubhal ar smaidhlua" deir
seonaidh, mar bhfuil níor ghrasta dé ann.
"deán neamh ionghantas do’n ghreasan, deir sí
(continues on next page)
Transcribed by a member of our volunteer transcription project.