Volume: CBÉ 0312
Archival Reference
The Main Manuscript Collection, Volume 0312, Page 0318
Image and data © National Folklore Collection, UCD.
See copyright details.
DownloadOn this page
- (continued from previous page)eachaí eile, ’nús nach liceat sé an t-ainm gon ghleánn
go deó - sin é an rud a deireach sé. Bhíoch sé ar
a’ gcuma chéanna a’ tarraint neantógaí agus dhá
gcatha ar siúl as bealach na ndriseachaí, agus maidir
le pabhsae deas ná rudaí mar sin ní bhíoch áird
a’ bith aige orthab. Maidir le go ndóghfach aon neantóg
é ní dhóghfadh aon neantóg é ná tine - is minice
a chuireach sé splannc ar a phíopa le n-a mhéarachaí.
’Sé chaoi gcaitheat sé an tlú as a’ mbealach air
dhá mbeat sé chois na tine. Well bhí go math insin.
Chua sé héin agus an mac - Muracha Beag- chuadar a’
baint sméara lá, agus líon siad crúisgín suas le
sméara i bpáirt mar déarthá. Thárla gur bhaineadar
i bpáirt insin iad budh mhath le Muracha mór iad
á n-ithe i bpáirt mar déarthá - é héin agus an
mac agus a’ bhean. Ach ní ru aon spúnóg acab insin
agus dúirt Muracha mór go ndianfat sé héin spúnóg
- spúnóg adhairce. Well ní bhfuair sé aon
adharc bó sa teach, ach bhí adharc pocaide thuas ar
a’ lota agus thug sé leis sean-sgian a goil a’ diana
spúnóg gon adharc pocaide. An fhad’s bhí sé amuich
ar a’ tsráid ag iarra a bheith dhá dhiana dhiún blas(continues on next page)
