Volume: CBÉ 0370
- Date
- 1937
- Collector
- Location
On this page
- (continued from previous page)265
"Bhail," arsa seonaidh Éoin colín, ó chaill
"mise an clúí," ar seisean, is agat-sa is
feárr liom é a bheith."
chraith an bheirt
dá lámh lé ceile.
Thoisigh an chol
arais. Nuair a shonnraidh muid go rabh
an lá a’ teacht isteach cuireadh eadach
Dubhailte ar na fuinneógaí coinniughadh
amuigh soleis an lac. sa dheireadh dubhairt
Domhnall plaic go rabh an t-am aca
imtheacht ’na’ bhaile.
"Bhail ní bhfuair na h-eiaisle," arsa
lion
fear an toighe, aon deór go fóill
siad seasbán carta, chuaidh sé amach;
chaith sé in-áirde dhán cor é shíl muid
Uuit sé anuas ar an talamh.
féin
"Cá rabh aon duine 'sa teach nar cualaidh
an sgoibach gairidh a bhí amuigh agus
Nuair
gan duine ar bith lé feiceail.
a bhí faill sin a bheith ólta, chualaidh
achan duine sa teach iad ag rádh
Ó go rabh maith agaibh go rabh maith
agaibh, go mhairidh an lánamhain a
shaoghal úr go rabh adh agus rath óroibh
(1) an sluagh-side. C1) chuid mór gáiridh i
gcuideachta."(continues on next page)