Volume: CBÉ 0370

Date
1937
Collector
Location
Browse
The Main Manuscript Collection, Volume 0370, Page 0208

Archival Reference

The Main Manuscript Collection, Volume 0370, Page 0208

Image and data © National Folklore Collection, UCD.

See copyright details.

Download

On this page

  1. (continued from previous page)
    leigfeadh an uchtach do labhairt léithe féin ach labhair sé lé na mathair. Dubhairt a’ mhathair go rabh sin ceart go leór ar ndóighe gurab é Dia a chuirfeadh
    sagart óg aicí lé pósadh. H-innseadh do'n cailín é. Ó dubhairt sise nach
    mbéadh dhath ar bith do sin. "Coisríocadh Dé ar an t-sagart bhocht," adeir sí, "ní bhéidh a dhath do sin".
    Aon oidhche amhain nuair a bhí an cailín thuas 'na luighe 'sa t-seomhra d’iarr an mhathair ar an t-sagart a ghabhail suas agus í a choinneail do féin a choidhche. Chuaidh an sagart suas. Thug an cailín bocht léim 'na
    seasamh.
    "Leig amach mé," arsa sise, "tá guaithe amach agam".
    "Cá leigim," ar seisean, "coinneochaidh mé a choidhche domh féin tú agus dhéanfaidh
    mé bean duit".
    "Ó gheall ar Dhia is leig amach mé," deir sí. "Seo dhuit ceann mo chriosa
    (continues on next page)
    Transcribed by a member of our volunteer transcription project.
    Date
    15 June 1937
    Item type
    Lore
    Language
    Irish
    Writing mode
    Handwritten
    Writing script
    Gaelic script
    Informant