(ar lean ón leathanach roimhe)
132
dócha do bhfuil mo bhean aca so." An chiad capall
pllaite a bhuail leis go raibh bean anáirde
errthi, do dhin sé foga, g má dhin níor bheir
sé errthi. "By God?," P sé leis féinig, "ní h-
sin mo bhean-sa go h-áirithe." Do bhí sé ’á
scaoile thairis ’n-a nduine giu ’n-a nduine agus
ar a’ gcapall dianach do thug sé fé ndeara
í seo mar bhean i gcúlaibh a’ mharchuig,
Ó, by god," fsé, "sidí mo bhean-sa." Do leim
sé dhon stáir sin agus do ghreamuig i má ghre-
amuig do leaghadh é. Do dhin sé foga eile
i ma dhin níorbh aon chabhair é. do leagadh
é. ar mo sheasam," fhsé, "tá an tríomadh
fogha. Do dhin sé an tríomhadh fogha fúithi
).
má dhin do bhéireadar na h-aédheanna
bhuaidh - na h-aédheanta bhuaidh. "Dhia Muar
liom," fh sé, "tá mo bhean imthighthe!"
Do bhailbh sé leis agus níor stad sé riamh is
choidhche gur bhuinn sé an bhaile amach ar a’
rínn ruaidh agus samhal a bhí a bhean fé chlár
roimis. Do ’nis sé a scial dosna cómhar-
shain fé gach aonní fé mar a thuit amach,
ach dubhradar leis dur chualadar an
(leanann ar an chéad leathanach eile)
Tras-scríofa ag duine dár meitheal tras-scríbhneoirí deonacha.