Scoil: Gleann Garbh, Lios Mór (uimhir rolla 1710)
- Suíomh:
- Gleann Garra, Co. Phort Láirge
- Múinteoir: Eibhlín Bean Uí Chaomháin
Tagairt chartlainne
Bailiúchán na Scol, Imleabhar 0636, Leathanach 239
Íomhá agus sonraí © Cnuasach Bhéaloideas Éireann, UCD.
Féach sonraí cóipchirt.
Íoslódáil
Sonraí oscailte
Ar fáil faoin gceadúnas Creative Commons Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)
- XML Scoil: Gleann Garbh, Lios Mór
- XML Leathanach 239
- XML “Scéal”
Nóta: Ní fada go mbeidh Comhéadan Feidhmchláir XML dúchas.ie dímholta agus API úrnua cuimsitheach JSON ar fáil. Coimeád súil ar an suíomh seo le haghaidh breis eolais.
Ar an leathanach seo
Scéal
“Is dócha go minic d'airigheas trácht ar an tinncéir sruaineach.”
Is dócha go minic d'airigheas trácht ar an tinncéir sruaineach. Is minic d'ár ndóigh mar níl fear, bean ná páiste ins an áit 'na toghadh mise, nár áirigh trácht ar an tinncéir ceudna i bparóiste Baile a Lubhadh a rugadh agus a thógadh é. Fear macánta dob eadh é, nach raibh aon cuir isteach ar aoinne, ní fear troid ná achrann é agus bhí bean aige, an bean ba macánta a bhfachas riamh ag tinncéir. Bhí an grádh ag an tinncéir ar a bhean agus bhíodh uaim de's na daoine do réir sin, bhí láirín riach aca a bhí tuirseach beag ón bóthar, bhí an tinncéir agus a bhean an-cheannmhail ag an láirín riach, níor thóg bean na tinncéirí pingin nó leath-phingin ó aoinne riamh, ach an cúpla pingin a thuilleadh an tinncéir annso is ansiúd ag deisiú corcán agus earraí stáin. Uaireannta thugaidís ar aghaidh ar Eochaill, uaireannta eile ar Dún Garbhán agus da rangh go mbeadh aireach iasc sa chuan, chuirfidís ualach cuacha agus díolfaidís thar nais é. Is mó bliadhain atá ann anois d'thángadar aníos bhóthair Siomacuidhe cughann, é féin agus a bhean agus an láirín uach agus do chuirfidís fuaraí i dtug airithe i Siomacuidhe. Fear ó chuantha Tiobradoirn do bheadh an tinncéir, bhí sé 'na buachaill oibre ag cuid de's na feirmeóirí nuair a bhí sé 'na buachaill oibre ag cuid de's na feirmeóirí nuair a bhí sé 'na buachaill óg bhí aithint ag an tinncéir ortha agus is dícha go raibh aithne ag an tinncéir ortha, agus is dócha go raibh aithne ag na buachaillí ag an dinnéir. Nuair a scur an tinncéir an láirín riach, scaoil sé amach ar an sliabh í agus annsan fuair sí aith(leanann ar an chéad leathanach eile)