School: Mín na Mánrach

On this page

1. Scian go mBuaidh (continued)

   

   Share Share Post

   (continued from previous page)

   sé í. Bhí oiread gráin aige uirthi gur bhuail sé cic de n-a bhróig uirthí agus d'fhág sé thíos i lár an dorais í.

   D'imthigh sé leis arais fríd na seomraí agus sa deireadh shuidh sé síos a dhéanamh a sgriste. Nuair a bhí tamall 'na shuidhe smaointigh sé go rabh an t-am aige bheith ar shiubhal. Bhí obair aige a chasan a dhéanamh arais bhí an oiread sin seomraí ann, acht sa deireadh thainic sé go dtí an doras a rabh an tsean chailleach na luighe ann. Bhí sí comh h-atuighthe le barr an dorais agus ní rabh a fhios aige caidé mar gheobhadh sé amach. Smaointigh sé go gcuirfeadh sé sucadh de'n sgein innti agus chuir, ach caidé thainic amach aisti ach na céadtaí de fhir bheaga ruadha agus thoisigh siad air.

   Thug sé thart an sgian agus steall sé na cinn de chuid acu ach chuir an chuid eile ortha arais iad. Thug sé an sgian thart an dara h-uair agus steall sé na cinn uilig daobhtha.

   Nuair a fuair sé a cheann leis anois d'imthigh sé. Bhí sé tamall maith san lá nuair a shroich sé na Fianna. Bhí luthgháir mhór ortha nuair a bhí sgian go go mbuaidh leis agus ó'n lá sin amach bhí urraim mhór fá choinne Ghoill Mhic Mhóirne.

   Eanair 1935

   

   Transcribed by a member of our volunteer transcription project.

   History Edit

   Language

   Irish

   Informant

   Seán Ó Dubhgain

   Gender

   Male