Volume: CBÉ 0352
- Date
- 1937
- Collector
- Locations
Archival Reference
The Main Manuscript Collection, Volume 0352, Page 0266
Image and data © National Folklore Collection, UCD.
See copyright details.
DownloadOn this page
- (continued from previous page)206
Toisigh ’n madadh fuadh theacht ar an
Thailaith, nuair a gheobhadh sé iad ar siubhal, ní rabh
fhios acu goidé bhí theacht ortha
"Bhal" arsa’n
fear," arsa seisean, "rachaidh mise suas i mbárach.
Bháí
agus da mhadadh lioimh."
chuaidh sé feas agus luigh sé ’sa freoch, agus
Níorbh’fada go bhfaca sé ’n madadh reiad teacht.
agus é ’g amharc ar ’ach taobh dó, agus níor toruigh
fé ariamh go rabh ’n madadh riad ag na thaobh.
d’éirigh sé léim na feasamh agus dreafuigh sé ’n
dá madadh. D’imthigh ’n dá madadh agus a’ madadh
ruadh amach a’ chnoc, bhí binn taobh toir dó.
fchrann sgiathógh amach as bhárr na bhinne, madadh fuiadh
’sa’ chrann, lean a’ dá mhadadh é agus marbhuigheadh a’
bheirt ag bun na binneg. Dimthigh ’n madadh fiadh
leis suas a’ chroc, go suaimhneach agus nuair a thainig
a’ fear go bárr na binne fuair sé ’n dá mhasadh
marbh thionntuigh sé ’nuas agus siubhal sé leis
"Ná bhaile.
"bhal" arsa bean a’ toighe, "Goidé mar d’éirigh leat
mdún é"
irigh go luath i mbárach," ar’ seisean, agus deán
féid bricfeasta domh ta mé gabhail go h-lubhear(continues on next page)
