Volume: CBÉ 0283
- Date
- 1928
- Collector
- Location
Archival Reference
The Main Manuscript Collection, Volume 0283, Page 0417
Image and data © National Folklore Collection, UCD.
See copyright details.
Download
On this page
An Buachaill agus a Bhean (continued)
“Is sean-fhocal é "go smachtuigheann gach aoinne an bhean bhorb...”
(continued from previous page)417
Do thángadar go léir agus bhí an bhean óg bo túisge
a bhí chuige, í féin agus a fhear. Chuir sé na
míle fáilte rómpa agus níor leig don chliamhain
suidhe na seasamh go neosadh sé do chonus a
óí aige féin agus agá mhnaoi.
Do ghlaoidh sé ar leathtaaibh é i slighe is na
cloispí é. "Seadh airiú," ar seisean, "conus
tá an sgéal aici féin nú ar eirigh eadraibh
riamh ó soin!"
"Mo lómh agus m’fhocal duit nár eirigh agus ní
laoghal go n-eireochaidh leis," arsan cliamh ain.
"Sí an bhean is súbhailcí dá bhfeacais i n-aon
tig riamh í."
An í an fhirinne íd’arsan sean-duine.
Isí lom clár na fírinne í" arsan cliamhain
agus rud eile, cuirfead-sa geall go ndéanfaidh
sí rud órn na déanfaidh coinne deos na
h-ingheanacha do bhfearaibh féin."
"Cuirfead-sa dhá geall dá dhéanfaidh," arsan
sean duine, mar ná raibh innte riamh
aoinnidh fóghanta a dhéanamh ar aoinne.
Do dainguigheadh an gheall láithreach bonn.
" ar leann- - amach i dtreo an deirids.
Reanthal dán óchéal Seo ab leath- 1156)(continues on next page)